Zondag 30 maart 2008

Vanmorgen vroeg (8.00 uur) zijn we vertrokken naar Luxor. Luxor is een redelijk moderne stad, waar ook weer alcohol te koop is. ☺ De meeste campers beginnen aardig door hun voorraden heen te raken dus daar zijn ze wel aan toe. Ab en Els hadden honderd liter wijn mee, dus die hebben het nog niet zo nodig. :-p Het bier is wel hard gegaan, zeker na Martijn zijn verjaardag heeft dit wel wat aanvulling nodig.

Iets later dan verwacht arriveren we om 15.00 uur in Luxor op de camping. Een camping met zwembad!! Heerlijk, wel wat fris, maar ach je wordt wat minder kritisch. Het is schoon en nat en het koelt heerlijk af!

Om 16.00 uur gaan een tocht over de nijl maken met motorbootjes en eten we bananen op het bananeneiland. De Nijl is werkelijk fantastisch, wat een uitzicht! Vooral de zonsondergang is werkelijk geweldig!

Zaterdag 29 maart 2008

Martijn is jarig!! Vandaag moeten we al weer op tijd vertrekken, wat inhoudt dat we om 7.00 uur opmoeten. Omdat Hugo graag eerst ballonnen wilde opblazen en liedjes voor papa wilde zingen gingen we al om half zeven uit de veren. Heel zachtjes.... pause.... NOT ging Hugo uit zijn bedje en gingen we de cadeautjes pakken en de ballonnen opblazen, papa mocht nog even slapen. Vijf minuten later kon Hugo echt niet langer wachtte en galmde hij uit volle borst Lang zal hij leven. Niet alleen hij, maar de hele camping had hem gehoord. Hugo had een heel mooi cadeau gemaakt voor papa, hij had een T-shirt beschilderd.

Daarna moesten we echt opschieten om op tijd klaar te zijn om in konvooi naar Oase Kharga te reizen. Onderweg zijn we nog even gestopt om een opgraving te bekijken en lekker te lunchen. Ze gaan daar toch heel anders om met bezienswaardigheden dan bij ons. Daan stapte daar een graftombe in en direct na de deur was een gat van 1 bij 1 meter en ongeveer 6 meter diep. Wij zouden hier toch voor zorgen dat mensen er niet in kunnen vallen, afdekken met een glasplaat of op z’n minst een hekje er om heen. Hier vinden ze dit soort dingen maar verspilling van middelen, los daarvan het was toch een gat om doden in te stoppen. Reële kans dat je dan gelijk op je plek bent ;-)

Donderdag 27 maart 2008 + Vrijdag 28 maart 2008

Donderdagochtend vertrekken we van Baharia naar Oase Dakhla. De camping is erg gezellig, ’s avonds eten we op de camping ze zijn alleen wel het toetje vergeten! Onvergeeflijk natuurlijk, maar ze willen het goed maken met een kopje thee in een bedouine tent met traditionele muziek. Hugo gaat helemaal los en vermaakt de troepen kostelijk. Hij is aan het dansen en zoals hij later zegt: Ik was aan het jumpen. Erg schattig!

De volgende ochtend gaan we met busjes naar een verlaten oude lemen stad. Hugo vindt het hier helemaal geweldig, allemaal kruipdoor-sluipdoor-weggetjes. Waarom de stad bijna verlaten is wordt niet helemaal duidelijk, onze gids is niet van het spraakzame soort dus we horen niet veel over de stad.
We hebben nog wel even kennis gemaakt met een aardige dame met haar zoontje, maar Hugo wilde toch niet met hem spelen. De vrouw zag er overigens niet zo mooi meer uit, haar man (?) had was esthetische ingrepen gedaan en daar was ze niet echt van op geknapt. Twee dikke blauwe ogen en een behoorlijke snee in haar lip, die ze snel met haar hoofddoek bedekte.

Hier vandaan zijn we naar een pottenbakkerij en overblijfselen van graftombes gegaan. Hugo is hier echt een bezienswaardigheid en iedereen wil even aan hem zitten. Hij wordt hier heel verlegen van en wil niet meer dat ze aan hem komen, hij wil geen handjes meer geven, geen aaien meer over zijn bol: hij is het zat. Bij de graftombes werd hij belaagd door een hele klas kinderen die allemaal heel graag aan hem wilde zitten, met hem wilde spelen of alleen even met hem praten. Op een gegeven moment stonden er wel een stuk of 20 kinderen om hem heen en hij was dus ook heel blij dat we weer de busjes in konden.

Woensdag 26 maart 2008

De volgende ochtend vertrekken we 13.00 uur sharp naar de witte woestijn.

De witte woestijn is echt geweldig!! Wat indrukwekkend die rotsformaties, het doet denken aan een maanlandschap. Witte stenen met zand er tussen, echt erg mooi. Wij zijn na aankomst een stukje gaan wandelen en hebben ons vergaapt aan de bijzondere rotsen. We hebben een rotsformatie gezien die er uit zag als een tafel en stoel, als een leeuwenkop en veel paddenstoelen.













Er zijn 2 koks met ons meegereisd naar de witte woestijn die een maaltijd voor ons hebben bereid op het kampvuur. Gisteravond hebben zij ook een maaltijd verzorgd en dat was niet bijzonder, maar vandaag was het zeer smakelijk. Rond zeven uur vertrekken ze weer naar terug naar de camping en blijven wij alleen achter. Er is hier geen lichtvervuiling, dus de sterrenhemel is echt fantastisch.

Dinsdag 25 maart 2008

Voor het eerst hadden wij ’s morgens geen activiteiten: Heerlijk! Even lekker relaxen bij de camper. ’s Middags om 15.00 uur stond er een jeepsafari op het programma. We zijn met Sip en Barra (twee groepsleden) mee gereden naar het dorpje Baharia en hebben hier lekker rondgeslenterd. Hier was ook eindelijk een internetcafe, al moet je je hier echt niet te veel van voorstellen. Veel pagina’s konden niet laden, omdat de verbinding dat niet kon handelen. Ze hebben hier zulke slechte verbindingen dat ze helemaal geen censuur nodig hebben. ☺
Het is ons met flink veel geduld wel gelukt om een e-mail te versturen, maar een post op de blogsite was te veel gevraagd. Deze pagina kon hij niet volledig laden, we konden wel de reacties van anderen lezen: erg leuk! We gaan in luxor kijken of we het volledige reisverslag kunnen posten.

Het is vandaag erg heet, rond de 42 graden. Iedereen hangt permanent aan de fles om het vocht op peil te houden. Hugo kan er gelukkig redelijk goed tegen, hij wordt ’s middags na het slapen wel zeiknat van het zweet wakker, maar zegt zelf dat het niet warm is.

Drie uur is voor de groep ook echt 15.00 uur, het zijn allemaal mensen van de klok. Voor ons is dit even wennen ;-). We vertrekken dus, met enig gehaast aan onze zijde om stipt 15.00 uur voor de jeepsafari in de woestijn. Het eerste stuk is door de oase met schitterende zoutmeren, daarna gaan we naar de Engelse berg om de zonsondergang te zien. Het is echter wat winderig en de lucht zit vol zand, het lijkt erop of er een zandstorm op komst is

’s Avonds voor het eten is het duidelijk dat dit ook het geval is. Alles moet binnengehaald en de ramen en deuren moet goed dicht. Er zijn al verschillende mensen die last hebben van hun ogen, omdat het zand er in slaat. Het koelt in sneltreinvaart ook flink af. Na het eten is het leed al weer geleden en de storm gaan liggen. Toch zijn we nog wat voorzichtig met het openzetten van ramen, het kan vannacht nog flink stormen.

Maandag 24 maart 2008 12.00 uur

Pasen is volledig langs ons heen gegaan. Reizen met een groep is behoorlijk intensief, er zijn reisdagen en alle andere dagen zijn excursiedagen die geen negen tot vijf mentaliteit hebben. Vrijdagmiddag hebben we ons bij de groep aangesloten en kennis gemaakt met de groepsleden. Er is 1 camper met pech huiswaarts gekeerd en we reizen nu met 12 campers, 27 mensen en 2 honden. Daarnaast hebben we permanent minimaal 6 politieagenten om ons heen en een reisagent die verantwoordelijk is dat niemand er alleen op uit trekt. Dat beperkt de vrijheid om zelf dingen te ondernemen aanmerkelijk, maar geeft daarentegen ook wel veel veiligheid. De Egyptenaren hebben het niet zo op westerlingen, in hun ogen is het vrij simpel een westerling is een hoer of hoerenzoon en verdient daarom geen enkel respect tot het tegendeel is bewezen. Daar staat tegenover dat ze niets liever willen dat vandaag vertrekken naar het westen om daar een nieuw bestaan op te bouwen, erg tegenstrijdig dus.

In de ochtend zijn we vertrokken uit Cairo. Daarbij heeft Martijn nog even het rijden aan Ab over gelaten. Bij de transfer van het vliegveld naar ons hotel werd het heel duidelijk dat zelfs de Italianen manieren hebben in het verkeer in vergelijking met de Egyptenaren. Wat een idioten in het verkeer! Een weg van drie rijbanen is prima geschikt om met z’n zessen naast elkaar te rijden. En dat doe je dan natuurlijk niet door naast elkaar te blijven rijden. Elk gat moeten worden dichtgereden en elke autolengte gewonnen is waardevol. Iedere millimeter asfalt moet gebruikt worden! Daarbij geldt het gebruik 1 keer kort toeteren betekent “Hier ben ik, ik kom er aan”. 1 keer heel lang toeteren betekent “Ik weet dat jij daar zit, maar je komt er toch niet tussen”. En op de claxon blijven hangen betekend *MF* WEGWEZEN!! Verder is er een intensief contact tussen de verschillende bestuurders, auto’s, bussen, vrachtauto’s, ezel en wagen en andere ongedefinieerde voertuigen.

Afijn, wij vertrokken dus in colonne met 12 campers door de waanzin die “de spits in Cairo” heet. Ab was hekkensluiter en had zich goed aangepast aan de Egyptenaren met een messcherpe rijstijl. Een Egyptische buschauffeur hield hier niet al te veel rekening mee en drukt tijdens het ‘doorsteken’ even iets te ver door. Dat was de rechterspiegel die uit het lood gedrukt werd.

Zondag 23 maart 2008

Zondagochtend mochten we om 8.00 uur al weer de bus in op weg naar de moskee, de citadel en de souk . De moskee was erg bijzonder. Van buiten waren er niet veel tierlantijntjes, maar van binnen was het erg mooi afgewerkt. De kleding van Daan was niet kuis genoeg en zij kreeg dus eengewaad omgehangen, de burka was nog niet nodig gelukkig. Het was wel grappig, als je je ogen dicht deed was het net of je de zee hoorde. Door de akoestiek en het vele geroezemoes klonk het geluid net als de golven van de zee. Hugo vond het huisje waar ze de liedjes voor god zongen ook erg mooi, vooral dat ze overal speelkleden hadden neergelegdergelegd!

De souk is een soort overdekt winkelcentrum alleen dan op z’n Afrikaans, zeer smalle straatjes, veel dezelfde winkeltjes en opdringerige verkopers. Daan heeft nog een Egyptisch shirt gekocht dat ze kan dragen als we naar moskee’s en dergelijke gaan. De strakke shirtjes trekken hier wel erg veel ongewenste aandacht. ☹ Kijken of ik de volgende keer dat we een moskee bezoeken wel door de bewaking kom.

Hugo was zeer in zijn nopjes omdat de lunch op een boot geserveerd werd. Het was wel een enorme boot van 4 etages waar je niet echt het gevoel kreeg op een boot te zitten, maar toch hij vond het helemaal goed. Met 27 mensen eten doet wel iets af aan de intimiteit van de restaurants. Het eten is best goed, maar de restaurants hebben een hoog Van der Valk gehalte en de Egyptische schilderijen aan de muur maken dan maar weinig goed.

Na het eten zijn wij afgehaakt en hebben een taxi naar huis genomen. Hugo had het de vorige dag maar met moeite vol gehouden en verwachten dat hij niet veel plezier zou beleven aan het museum. Los daarvan, zo kon hij ook nog even lekker in zijn eigen bedje slapen. Dachten we ☹ We waren de sleutel vergeten!! Toen we bij de camper kwamen konden we er dus niet in ☹ Erg dom! Gelukkig was Kees thuis (de man met de honden) en kon hij hier even op het bed liggen.

Zaterdag 22 maart 2008

Zaterdag zijn we naar Memphis geweest en hebben de opgraving van de vroegere hoofdstad van het Egyptische rijk gezien. Een enorme Sfinx een gigantisch beeld van Ramses II, vooral het beeld van Ramses was erg mooi. Helaas wel beschadigd, maar erg mooi afgewerkt.

Daarna zijn we vertrokken naar de piramides. Eerst de oude Djoser piramide in Sakkara. Dit lijkt een piramide van Lego, hij is opgebouwd in trappen. Die dingen zijn mega-groot, maar echt lekker ruime kamers hebben ze hier niet. Allemaal gangetjes en kleine kamertjes achter elkaar, op zich wel bijzonder en als je er naast staat imponerend groot.

Vrijdag 21 maart 2008

Om 15.00 uur belde Ab en Els dat ze gearriveerd waren op de camping. Wij hebben een taxi genomen naar de camping en kwamen tot de ontdekking dat we hemelsbreed op 500 meter van de camping een hotel hadden geboekt. Als we hier vooraf over nagedacht hadden was dat heel slim geweest ☺. Weliswaar was het nog niet officieel borreltijd, maar we hebben heerlijk een borrel genomen.

Woensdag 19 maart 2008

We zijn gearriveerd en zijn in sneltreinvaart door de douane geleid. Tamer, een contactpersoon van Ab en Els had geregeld dat er iemand bij het vliegtuig stond te wachten met een bordje “Mr. Martijn”. Die heeft de visa geregeld en binnen 10 minuten waren we door de grens heen. Hugo moest nog wel even de douanier een kusje geven, maar toen waren alle formaliteiten geregeld.

Het was een hele verademing om uit het vliegtuig te mogen, wat een stel etters van kinderen zaten daar in. We vlogen met Egyptian Air en kregen al vast een stukje cultuurschok te verwerken. Vooral jongetjes mogen alles binnen de Egyptische cultuur en daar maakten ze dus ook goed gebruik van. Wij, het bakkum-in-afrika-collectief, adviseert opvoedadvies.nl ten sterkste om internationaal te gaan! Het werd duidelijk minder toen een van de cabincrew de schreeuwlelijk terug kwam brengen. Hij had hem opgetild en scheldend en schoppend werd hij bij zijn moeder afgeleverd met het verzoek of ze hem bij zich wilde houden. En passant kreeg de beste man nog wel een schop in het kruis te verduren.

Inmiddels zijn we geïnstalleerd in het ressort waar we 2 dagen aan het zwembad gaan hangen. We hebben nog niet veel van de omgeving gezien, het kleine stukje dat we hier zijn gaan lopen heeft alleen vuilnisbelten en dooie honden op geleverd, maar we hebben nog goede hoop dat we mooie dingen gaan zien hier in Egypte.

Bericht uit Caïro

Er wordt hier regelmatig internet aangeboden, maar meestal hebben ze geen verbinding en blijkt het meer een truc om toeristen te trekken :-( Regelmatige blogs zullen dus wat lastig zijn, maar waar we kunnen houden we jullie op de hoogte.

Het is hier waanzinnig heet, en dan bedoelen we niet een beetje warm, maar echt heet (40 graden+). We zijn vrijdag aangekomen in Cairo en hebben eerst 2 dagen genoten van een luxe resort. Lekker relaxen aan het zwembad en nog even genieten van de luxe van een normale badkamer.

Inmiddels hebben we ons aangesloten bij de groep en hebben we al het een en ander gezien. Uiteraard de piramides en de moskee, de laatste was overigs erg mooi van binnen! Beetje dom: we waren middelen tegen muggen vergeten, dus de eerste nacht is Hugo al helemaal lek geprikt :-( Inmiddels hebben we van een van de groepsleden een muskietennet gekregen en hij begint weer wat te herstellen.

Martijn heeft de eerste kilometers in Cairo aan Ab overgelaten: wat een wegpiraten! Bij een 3-baans weg kunnen er ook gemakkelijk 6 autos naast elkaar rijden, echt geen enkel probleem. Het is natuurlijk wel wat krap en soms ook wel iets te krap, maar ach een krasje valt hier meestal niet op. De groep heeft overigens bij binnenkomst in Cairo last gehad van stenengooiers, is de film van Wilders soms uit? ;-)

Vanmiddag gaan we een jeepsafari maken in de woestijn en morgen gaan we naar de witte woestijn, er staan dus nog wat mooie dingen op het programma voor de komende dagen :-)

Ha die Daan,

Gaaf hoor zo'n trip door Afrika, we zijn enorm jaloers!! Heel veel plezier met de voorpret en voorbereidingen. Vergeet de zonnebrand en vooral de diacuur niet, anders heb je kans op een geurige tochtje ;-) Trouwens...veel cola drinken wil ook nog wel eens helpen.
We gaan jullie in ieder geval volgen.

Groeten van Mandy en ondergetekende.

Hoi lieve Daan,
Zul je goed op je mannen maar vooral op jezelf passen?
Ik hoop veel spannende, boeiende, avontuurlijke en vooral leuke verhalen te mogen horen of lezen. Ik wens jullie alle geluk en een geweldig avontuur. En je weet het, blij zijn met kleine dingen vergroot je wereld.
Liefs Yvonne.

Veel plezier!

Ha die Daan en Martijn,

Het doet jullie vast goed te weten dat het hier nog steeds bewolkt en miezerig is!
Heel veel plezier in Egypte.

Iris

Lieve allemaal,

Wat spannend, nu gaat het een beetje beginnen. Ik ben heel benieuwd hoe de reis jullie vergaat en ga het zeker volgen!!
Een gek idee, het lijkt me al een geweldige reis maar het is nog maar het begin!!
Ik hoop dat jullie allemaal kunnen genieten, dat het rijden super gaat en jullie goed aankomen.
Heel veel plezier!

Dikke knuffel, kus Maaike

No Fear pas op!

Wie een kuil graaft voor een ander... Kijk hier
Straatje keren, ook leuk...

Bakkuminafrika.nl

Jawel dit keer hebben we niet alleen een url geclaimd, we hebben er ook iets mee gedaan. Met dank aan IWeb! De blog werkt nog niet, maar tot we dit hebben opgelost (en dat zal zeker niet voor 11 april zijn) is deze blog actief. En kunnen jullie hier leuke berichten voor ons achterlaten.

Na de vakantie zullen we kijken of we deze twee kunnen laten samenwerken ;-)

Als het even kan zullen we reisverhalen posten op www.bakkuminafrika.nl en anders zullen we regelmatig op de blogspot even laten horen hoe het ons vergaat in Egypte.

Tot ziens iedereen in april.

Heel veel plezier

Vanuit Limmen heel veel plezier gewenst op deze oefenreis. Onze blauwe temper kijkt met veel ontzag naar jullie gele monster ;-) Maak er wat moois van en ik ben benieuwd naar de verhalen.