Gambia

13 maart - Sukuta Camp

Vandaag wederom een rustdag. De was doen en ramen van de camper schoonmaken. Dan doen we een vervelende ontdekking. We ruiken gas en het lijkt uit de buurt van de camper te komen. Martijn direct maar weer onder de auto en jawel uit de gastank die aan de achterkant onder de auto is gemonteerd is een duidelijke gaslucht te ruiken. De gastank is gemonteerd op een stalen frame dat met 4 stalen staven aan het chassis van de vrachtwagen is bevestigd. In één van van deze zit een bocht en deze is op de onderste bout afgebroken. Hierdoor is de gastank iets gaan hangen en heeft de spanning op het systeem er voor gezorgd dat er gas lekt.

Goed. Mooie analyse, maar wat nu. Eerst maar eens even informeren bij de Zwitserse campingbaas. Deze blijkt handig te zijn en binnen de kortste keren liggen Martijn en Joe onder de wagen. De kap, waar de leidingen lopen, wordt opengemaakt en de gastank wordt met de krik naar zijn oorspronkelijke positie opgekrikt. Joe draait aan een aantal aansluitingen en binnen de kortste keren ruiken we geen gas meer. Voor de gebroken staaf heeft hij ook een oplossing. Hij heeft er nog een liggen van dezelfde dikte en zijn zakelijke partner van Sukuta Car Park kan dezelfde buiging er in aan brengen. De daadwerkelijke uitvoering moet tot de volgende ochtend wachten als zijn partner langskomt.

Adonis en Hugo. Ondertussen komt de hond van de camping, een bull mastiff ons gezelschap houden. Heel toepasselijk is zijn naam Adonis. Het is een schattig beest en Hugo kan het goed met hem vinden.

Aan het einde van de dag wil Martijn nog even wat euro's omwisselen naar dalassi's en gaat met een klein kaartje die we kregen van de camping op weg. De afstand is echter veel langer dan verwacht. Pas na ruim 1 uur stevig doorstappen op slippers (en dat loopt toch echt niet fijn!!), kan hij geld wisselen en de site updaten. Terug dan toch maar met een taxi om nog een beetje op tijd te zijn voor het eten.

14 maart - Sukuta Camp

De Zwitserse compagnon van Joe komt langs en zal de stang verbuigen. Na wat gehannes van Martijn zijn kant steekt Joe wederom de helpende hand uit. Onder zijn supervisie wordt de nieuwe stang gemonteerd die de gastank moet bevestigen aan het chassis van de truck.

Nadat dit karweitje er op zit, gaan we met z'n drieën met een taxi naar Serrekunda. De eerste ronde over de markt is leuk, maar als we vervolgens op zoek gaan naar een plek om te lunchen gaat het mis. We worden grandioos de verkeerde kant op gestuurd en zijn lang onderweg voordat we een restaurant gevonden hebben. Martijn z'n geduld was al afgenomen tot nul en ook Daan had Serrekunda al een beetje gehad.

Hugo op de markt van Serrekunda.

Na de verlate lunch lopen we nog even over de markt en besparen ten opzichte van de heenreis 25%. De reis van een paar kilometer kost geen 3.33 euro maar slecht 2.50 euro. ;-0.

's Avonds zitten we vrij snel binnen in de camper. Het kwik is al gedaald naar onder de 25 graden en dat verdragen we slecht. Zelfs met truien is het buiten te koud. Dit blijkt wel als de volgende ochtend het kwik in de camper is gedaald tot onder de twintig graden!!! Bbbrrrrrrrr!.

15 maart - Sukuta Camp - Njongon

Na het ontbijt rijden we naar de hoofdstad van Gambia: Banjul. We gaan hier de ferry nemen naar de andere kant van de rivier de Gambia om weer naar Senegal over te steken.

We komen om tien uur aan bij Banjul en sluiten achteraan de rij voor de ferry. Uiteindelijk blijkt het tot 's avonds zeven uur te duren, voordat we eindelijk op een ferry mogen. Negen uur wachten!!! Dat is niet zo fraai, om het heel zacht uit te drukken.

Eindelijk binnen de gate voor de ferry.

De ferry die aan onze neus voorbij ging. Uiteindelijk komen we kort voor achten aan in Barra aan de andere kant van de rivier. Tijdens de ferrytocht komen we erachter dat de lange wachttijd te maken heeft met een islamitische feestdag en dat mensen of al vertrekken richting Kaolack of Dakar of alvast hun auto naar de overkant willen brengen. Het zou maandag wel eens druk kunnen worden!!! ;-)

Het wordt donker op de ferry vanaf Banjul.

Voordat we de ferry op konden, heeft Daan al even gesproken met het hoofd en de adjunct van een school in het Noorden van Gambia. Aangezien we Senegal toch niet meer gaan redden, besluiten we om toch maar in Gambia te overnachten. Daan schiet het hoofd en de adjunct aan of zij goede suggesties hebben. Zij stellen voor dat wij de camper parkeren op het terrein van de school. Een excellent plan ;-). Ze rijden met ons mee naar de school, waar nog we nog een heerlijke rijstschotel met gestampte rat krijgen aangeboden. 'Helaas' hebben wij al gegeten en slaan het genereuze aanbod af. We drinken nog wat samen en gaan dan vroeg naar bed. Morgen zal Hugo het eerste uur gaan meemaken van 'grade 1' om zijn Engels wat bij te spijkeren.