Vandaag starten we rustig. Het humeur is nog niet beter. Hoe zou de truck zich vandaag houden op weg naar San Sebastian?
Het zit ons mee. Op weg richting San Sebastian heeft de truck nog wel iets vermogenverlies (het probleem is er dus nog wel), maar het is beter dan gisteren. We hebben contact met Marcel en Iris en besluiten elkaar bij Hendaye, net over de Franse grens, te zien. Zo kunnen we in ieder geval Frans spreken als we het probleem bij een garage moeten uitleggen ;-)!
We zijn Frankrijk nog niet in of worden geconfronteerd met met de verdergaande betuttteling en overbodige en te negeren verkeersborden. Overal bij dorpen zijn verbodsborden geplaatst op de Route National (de doorgaande weg dus!!!!!) die afwisselend voertuigen van meer dan 7,5 ton, vrachtwagens van meer dan 7,5 ton en soms vrachtswagens van meer dan 7,5 ton met eronder uitgezonderd lokaal verkeer.
De enige optie die dan eigenlijk nog overblijft is de tolweg en dat is volgens ons ook precies de opzet. Maar daar hebben we natuurlijk geen zin in, want tolwegen zijn saai en bovendien erg duur met zo'n zware truck. In Hendaye laten we ons nog overbluffen: we bellen Marcel en Iris dat we de camperplaats niet kunnen bereiken. We gaan naar Biarritz.
Op weg naar Biarritz komen we erachter dat de borden alleen bedoeld zijn om vrachtwagens te weren en dat het niets te maken heeft met bruggen of wegen die niet tegen zware voertuigen. Frankrijk wordt het land waar we de meeste verkeersborden gaan negeren ;-)!
In Biarritz ontmoeten we om twee uur Marcel en Iris. Voor het eerste sinds januari zien we weer vrienden. Heerlijk! We drinken koffie en hebben taart: Hugo vond dat dat bij een feestje hoorde ;-). Hierna gaan we wandelen richting het centrum van Biarritz, een soort Zandvoort in Zuid-Frankrijk. De wandeling langs de kust is erg fraai en in het centrum van Biarritz gaan we lekker wat met z'n allen drinken.
Onderweg leert Hugo Marcel nog even hoe dat nou zit met dat stoer kijken. Marcel blijkt een snelle leerling
en Hugo is tevreden over de stoere blik van Marcel.
Gelukkig blijft het droog 's middags. Als we 's avonds aan de mojito's (moooojjjjiiiiiitto!!) zitten,
gaat het regenen en dat doet het zo ongeveer de hele avond en nacht.
We hebben met z'n allen ontbijt met gebakken eieren en bacon. Een goed begin van de dag! Daarna gaan we op ons dooie gemakkie de auto klaar maken en vertrekken pas om half twaalf. Eerst nog even met de truck door wat smalle straatjes van Biarritz en dan kijken of we minimaal 30 verbodsborden kunnen negeren over tonnages en vrachtwagens op weg naar de N10.
Onderweg begint het weer te regenen. :-( Vandaag gaan we op pad naar de Dune du Pilat, de hoogste zandduinen in Europa om daar een mooie wandeling te maken. Als we aankomen om half vijf regent het nog steeds en we zitten nog geen vijf minuten binnen of de stortregen begint. Jammer ......
Vandaag begint het weer met regen. Wij besluiten om met dit weer en een slechte weersvoorspelling voor de komende dagen gewoon snel naar huis te gaan. We nemen afscheid van Marcel en Iris en gaan in versneld tempo naar huis.
Vandaag een zware reisdag. We vertrekken om 8 uur 's ochtends zo'n vijftig kilometer onder Orleans. In België rijden we bij Antwerpen nog even over een stuk weg die ons aan Afrika doet denken. Wat een prutsers! En dat op weg naar een stuk tolweg, waar je met een truck maar liefst 19 euro moet betalen voor twee tunneltjes. Komend vanuit Afrika roepen wij dan in koor: belachelijk!
Uiteindelijk hebben we met ongeveer 5 kwartier pauze 720 kilometer gereden als we om 8 uur 's avonds arriveren in Bakkum.
Beide ooms zijn er. Corjan heeft kibbeling en champagne meegenomen. We toosten op onze terugkomst en zijn blij weer terug te zijn.
Drieenhalve maand, bijna 14.000 kilometer, Daan en Martijn samen 25 kilo lichter, veel souvenirs, mooie foto's en ervaringen rijker. De kleine afvaardiging van Bakkum, 'Bakkum in Afrika', is teruggekeerd.
©2009 M. Blankestijn