Op tijd op, want vandaag gaan we naar Europa! Eerst nog even de auto laten doorsmeren en brandstof inslaan. In Tanger aangekomen willen ze niet echt meewerken. We staan in de rij van de 'luxe' auto's en campers, maar worden daar toch uitgepikt om door een immens grote scanner te gaan.
Tijdens de scan komen ze iets gek tegen en een politie-agent wil iets controleren wat ze op de scanner gezien hebben. Het blijkt dat het op de scanner leek alsof er een persoon vervoerd werd. Het was echter het beeld die we voor Jeffrey (ontmoet in St Louis) meenemen. Het beeld is 1.80 hoog dus dat kunnen we ons wel voorstellen. Hierna mogen we door.
We sluiten achter in de rij aan voor de boot van 11 uur en dan blijkt dat we daar net niet op kunnen.
K.o.. Nu moeten we ruime twee uur wachten. Als de boot er eindelijk is, worden wij er als eerste opgedirigeerd.
Achteruit moet Martijn de boot op rijden over rijplaten van een meter 4.
Dat is op zich al spannend, maar daarna blijkt dat de truck ook nog eens tussen twee stalen staanders heen moet om aan de andere kant (de uitgang in Spanje) te staan. Dit is nodig, omdat de veerboot verderop niet hoog genoeg.
Het is heeeeeel krap. Vooral ook, omdat de truck nog moet draaien, waardoor de achterkant uitzwaait. De bak aan de achterkant schraapt langs 1 van de staanders, beweegt iets op zij en schiet daarna weer terug. Zo, kunnen we in ieder geval niet meer terug, mocht het niet lukken ;-(. Vervolgens insturen, 10 centimeter vooruit, andere kant opsturen, twintig centimeter terug en zo langzaam komen we goed te staan bij de uitgang. Het gehele circus duurt 10 minuten en toen het eenmaal gelukt was, zeiden we weer tegen elkaar "weer een mooi item voor de reisverhalen". ;-)
We hebben het geheel even samengevat (en Martijn heeft zijn eerste knutsel in photoshop gemaakt). De zwarte lijn is het afgelegde pad van de truck. De rode lijn geeft het gat aan waardoor de truck naar de andere kant moest. Niet meer dan een meter of drie.
We nemen afscheid van Afrika
En zeggen na bijna drie maanden weer hallo tegen Europa
Na deze nieuwe ervaring gaan we via een Europese (saaaaaaai.....) snelweg naar een camping in Sevilla. Voor het eerst weer eens een "oooh, die camper is wel wat groot voor onze (red: Europese) camping", maar gelukkig prakken we hem toch nog ergens tussen (letterlijk). Het was weer een stevige reisdag, maar we staan weer op Europees grondgebied en dat voelt ook wel lekker.
Danielle en Hugo houden vandaag een rustdag en blijven lekker bij de camper. Martijn gaat alleen op pad naar Sevilla met een paar taken. Er zit vuil op de camera, waardoor we allemaal vlekken hebben, en we hebben een recentere gids nodig van Spanje, de Rough Guide uit 1999 is toch een beetje te oud.
Na lang zoeken heeft Martijn eindelijk een zaak gevonden waar digitale camera's gemaakt kunnen worden. De specialist vind de camera ook erg vies, maar is niet echt verbaasd als hij hoort dat hij via Ghana, Burkina Faso, Mali en Senegal bij hem terecht is gekomen. ;-) Het lijkt er op dat alles weer geregeld is.
Sevilla is een mooie stad dus dat beloofd veel goeds voor ons bezoek van morgen.
De camera is nog niet helemaal goed, dus we gaan nog even terug naar ons 'mannetje'. Daarna door naar de 'Alcazar', een paleis of beter een gebouwencomplex, want het is ontzettend groot en indrukwekkend. Het heeft overduidelijke Moorse invloeden en de delen hebben zo ieder hun eigen stijl. Daarnaast zijn er schitterende tuinen en is het een gebouw waar je, behalve als een vierjarige mee is ;-), rustig een dag door kunt brengen.
Na het paleis gaan we door naar de kathedraal en de Giralda. De kathedraal is de grootste Gothische kerk en is erg
imposant. De pracht en praal van de kerk wordt hier maar weer eens zeer duidelijk. Het is een zeer indrukwekkend en
mooi pand.
De Giralda, een van oorsprong minaret gebouwd door de Moren, wordt ook nog even beklommen. Deze toren heeft echter geen trappen, maar een schuinoplopend pad naar boven, zodat ook ruiters naar boven konden. Waarom is mij nog steeds niet duidelijk ;-). Hugo vind het geweldig om de 80 meter schuin omhoog af te leggen.
Na deze intensieve tocht gaan we richting de 'Casa de Pilatos'. Onderweg stoppen we eerst voor een goed glas Spaanse wijn en wat tapas. Dat smaakt naar meer ......
De 'Casa de Pilatos' kost wederom 8 euro per persoon en het is al kwart voor vijf, dus het wordt een beetje krap als we nog een beetje op tijd terug willen zijn. Uiteindelijk besluiten we toch maar terug te gaan lopen en de bus naar de camping terug te pakken. We zijn om half zeven moe maar voldaan weer terug.
Vandaag op tijd, 7 uur, de wekker gezet, maar we kunnen nog niet echt wennen aan het twee uur tijdsverschil tussen Marokko en Spanje. Uiteindelijk gaan we er pas om half negen uit en besluiten we om niet naar Cordoba te gaan en dat te gaan bekijken, maar naar Granada te rijden om daar morgen het een en ander te gaan zien. Maar eerst nog even relaxed ontbijten, water inladen, nog even op internet kijken en bij de Carrefour (wat een belachelijk grote supermarkten zijn dat!) boodschappen doen. Voor we vertrekken is het over twaalven.
De weg is wel mooi, maar niet ontzettend boeiend. Afwisseld vlak en heuvelachtig. Mooi zijn de witte Andalusische dorpen die tegen de heuvels aangekleefd liggen. Rond 5 uur komen we in Granada aan. Martijn heeft vanaf het internet wat camperplaatsen gezocht en we proberen op basis van de waypoints een plekkie te vinden. Dat blijkt nog een beetje tegen te vallen.
Zo is 1 van de punten de parkeerplaats van het Alhambra zelf, maar die is met 46 euro per dag toch een beetje te prijzig voor een camperplaats. We rijden vervolgens in de (stevige) heuvels bij het Alhambra een klein straatje in dat niet echt voor een truck bedoeld is. Uiteindelijk is de enige weg die we kunnen nemen verboden voor vrachtwagen en bussen. Afgaande op de breedte van het straatje geldt dit bord ook voor ons. Dat betekent keren in een smal straatje. Van links staan 4 taxi's en 2 busjes te wachten. Rechts vijf taxi's en een scooter. Even steken vooruit, achteruit tussen geparkeerde auto's aan de ene kant en een vrachtwagen aan de andere kant. Nog een keertje steken en jawel ..... Daan stapt weer in en we rijden dezelfde weg terug.
We rijden enige tijd door Granada op zoek naar een goede plek om te overnachten. Danielle ziet het even wat somber in en Martijn zegt "Maak je geen zorgen. We komen er wel uit met z'n tweeën". Dit hielp niet echt, maar de "Neeeeee, met z'n drieën" uit de mond van Hugo maakte de sfeer een stuk beter. Het snoepie en tegelijkertijd onze stoere kerel.
We gaan richting Sierra Nevada, want daar zou een rastätte zijn met camperplaatsen. We realiseren ons dat dat nog 20 kilometer de bergen in is. Dat lijkt ons een slecht idee, want morgen moeten we om 8 uur bij Alhambra zijn om nog kans te maken op kaartjes voor die dag. Op de weg richting Sierra Nevada hebben we wat plekken gezien waar we zouden kunnen overnachten. Een heeft geen parkeerverbod dus daar zetten we hem neer. Met de laagstaande zon levert het helemaal geen vervelend plaatje op.
©2009 M. Blankestijn