De mochito's waren hard aangekomen. Pas om negen uur maken we aanstalten om op te staan. En we vertrekken
om 11 uur richting Toledo. Mooiste onderdeel van de rit is het bergachtige stuk door het Parc National Despeñaporres.
Mooi ruig. Daan heeft al erg veel zin in de Pyreneëen.
Eenmaal aangekomen in Toledo gaat Martijn alvast even het stadje in om een kaart te regelen en alvast even wat sfeer te proeven. Toledo heeft veel moois te bieden.
's Avonds wordt er nog op de deur geklopt. Daar staat een Spaanse man, die helaas het Engels of Frans niet machtig is. Hij is ontzettend enthousiast over de camper. Hij heeft zelf ook een groot model Mercedes bestelbus die hij aan het verbouwen is of wil verbouwen (dat Spaans blijft lastig ;-)). Uiteindelijk wordt het Martijn duidelijk dat hij wil weten hoe de truck is ingericht om ideeën op te doen. De man krijgt een rondleiding door en om de truck en twintig minuten later bedankt de man ons hartelijk. Een erg grappige ontmoeting vooral omdat we maar 10% van zijn Spaans snappen. Het werden veel gebaren ;-).
's ochtends voelt Daan zich niet zo lekker, dus de jongens gaan samen naar de stad.
Hun geduld is ongeveer even groot dus na 10 minuten op een bus gewacht te hebben gaan ze naar de stad lopen.
Door smalle straatje die steil omhoog lopen. Hugo vind het helemaal geweldig.
Eenmaal op het centrale plein, plaza Zocodover, aangekomen tracteren ze zichzelf eerst maar eens op wat te drinken.
Vervolgens gaan ze naar de Alcazar, het fort. Hier is weinig origineel meer aan, omdat het in de Spaanse burgeroorlog grondig verwoest is. Maar ze hebben het leuk gerenoveerd ;-).
Op weg naar de kathedraal komen we een delicatessenzaak tegen en er wordt even een 'toledoaantje' verorberd. Terwijl de jongens zoeken naar de ingang van de kathedraal, maar dan belt Daan. Ze voelt zich beter, heeft de bus genomen naar het centrum en staat nu ergens. Ze heeft geen idee waar ze is, heef een slecht richtingsgevoel en ze heeft geen kaart. We spreken af op het plaza Zocodover.
We bezoeken met z'n allen de gothische kathedraal. Het is een indrukwekkend gebouw en redelijk ingetogen. Behalve bij het altaar, daar moet kennelijk alles vergulder, groter en veelkleuriger. Het koor is een schitterende combinatie van houtsnijwerk en marmer. Helaas voor de thuisblijvers, we mogen geen foto's maken .......
De heren hebben zichzelf al aardig verwend, maar Daan is aardig hersteld en lust wel wat. Tijd om een plek voor de lunch te zoeken. We belanden tegenover de Monasterio de los reyes in een typisch spaans restaurantje. Heerlijk!! Martijn geniet van een lekkere romige mousaka en Daan gaat voor een typisch tolediaans gerecht. Patat met gestoofde kip in een heerlijke saus met doperwtjes. Hugo is zoals gewoonlijk erg gecharmeerd van de patat ;-), maar Daan en Martijn genieten ook erg van de andere gerechten.
Voldaan lopen we naar de overkant naar de Monasterio de los reyes, een bijzonder klooster. Er heerst een heerlijke rust, de tuin is
niet spectaculair, maar wel sfeervol. Net als de rest van het gebouw overigens, maar juist daarom spreekt
het ons erg aan. Niet zo protserig en overdreven, maar zoals Martijn zei: "je voelt hier de devotie".
Daan heeft het wel gezien en gaat richting het centrum. Zij heeft stiekum haar zinnen op nieuwe schoenen gezet en Martijn heeft geen zin in shoppen (as always....). Hugo kiest ervoor om samen met Daan terug te lopen naar het plein waar we elkaar vanmorgen ontmoet hebben. Als Daan geslaagd is en ze met de nieuwe schoenen op het plein aankomen, verwennen zij zichzelf met verse sappen en chocolade. Als Daan af moet rekenen is het even schrikken (bijna 1 schoen!), maar het was erg lekker.
Intussen is Martijn nog even naar de buitenkant van de stad gelopen en heeft de stadsmuren vanaf de andere kant bekeken. Hij is over de brug gelopen en een krap uurtje later voegt hij zich weer bij Daan en Hugo.
We besluiten om te vertrekken en de stad alvast te verlaten. We zien wel waar we overnachten, er is vast wel ergens een plekje waar we de truck voor een nachtje kunnen stallen. Onderweg besluiten we iets langer door te rijden en stoppen bij Avila. Dit is een stadje met een mooie stadsmuur en het ligt dicht bij Segovia waar we morgen naar toe willen.
Bij zonsondergang gaat Martijn nog even naar de stadmuren. Volgens de reisgids kleuren die zo mooi rood in het licht van de ondergaande zon. Het klopt: de muren lichten erg mooi op en Martijn gaat helemaal los met de camera. Hij komt terug met een stuk of 50 foto's van de muur, dat wordt nog even selecteren ;-) In de impressie zie je er een aantal van terug, wil je rest zien? Maak dan een afspraak ;-).
©2009 M. Blankestijn