Vandaag rijden we een klein stukje verder, richting Mopti. We besluiten niet in Mopti zelf te gaan staan, maar in het plaatsje hier vlak voor. We vinden een hotel waar we weer binnen de hekken kunnenstaan. Heerlijk! Even geen mensen die permanent iets van je willen, kinderen die steeds lopen te bedelen en het eten van je bord willen. Het is natuurlijk ontzettend triest dat ze hier zo weinig hebben, maar soms wil Daan ook wel even rustig zitten. Hugo vindt het allemaal erg gezellig als er 20 kinderen rond de tafel staan, maar wij kunnen het toch iets minder waarderen. Zeker als we zitten te eten vind Daan het heel vervelend als de kinderen bedelen voor wat er op het bord ligt. Dan smaakt het toch net iets minder. :-(
We nemen een taxi naar Mopti en gaan hier de haven bekijken. Dit is een van de grotere havens van Mali. Ons beeld van Afrika is nog niet voldoende bijgesteld, we kijken nog te veel met de westerse ogen.
Als we dus een haventje zien met alleen een paar kanootjes zijn we wat verbaasd. Waar zijn de stalen monsters die in Rotterdam liggen? Het is hier wel een drukte van belang, alles krioelt door elkaar en
volgens Daan is minstens drie kwart incontinent. Het stinkt er namelijk vreselijk naar urine!
We lopen nog een stukje over de markt. Ze hebben hier al meer dan in Ghana en Burkina Faso op de markt.
We zien zelfs een soort sla, hmmm wellicht voor de volgende keer. Ze verkopen ook weer veel traditionele visjes.
Wat ze precies met de vis gedaan hebben weten we niet, maar het ziet er niet erg smakelijk uit.
Al moet ik zeggen dat het niet stinkt, dit in tegenstelling tot de varkenspoten die we ook regelmatig op de markt tegenkomen.
Vandaag gaan we een stukje verder reizen naar Djenné, de stad met de oudste en mooiste lemen moskee. De laatste 10 kilometer rijden we over dijk door een groen stuk Mali. De lager gelegen gedeelte zijn de uiterwaarden voor het regenseizoen en hier lopen ontzettende veel geiten en koeien.
Meest memorabel is nog wel het overtochtje met de pont. In het droge seizoen kan een man op een paard met gemak
naar de overkant, maar voor auto's is dat toch net iets moeilijker. Dus voor een overtocht over een rivier van
ongeveer 1 meter diep heb je dan toch een pont nodig. Er is geen aanlegplek: je rijdt gewoon door het water naar
de pont. Toch wel spannend voor die Nederlands kaaskoppen, waarvoor thuis alles zo keurig is geregeld ;-).
's Ochtends vroeg op om richting Djenné te gaan. De auto net buiten de poort geparkeerd en vervolgens de stad in. Daar wordt net uitgebreid de was gedaan in de rivier. Vervolgens door richting de moskee door kleine smalle straatjes, waar nog net een vrachtwagen doorheen kan tot zeer smalle steegjes waar je moet balanceren langs het open riool.
Eenmaal aangekomen op het grote plein, zien we daar de grote moskee van Djenné. Helemaal gemaakt van leem en hout. Helaas niet meer toegankelijk voor niet-gelovigen sinds een Franse fotograaf afbeeldingen van de binnenkant van de moskee heeft gebruikt als achtergrond om zijn schaars geklede modellen goed uit te doen komen. Waarschijnlijk leverde dit mooie plaatjes op, maar voor hen heeft het de deur dicht gedaan. :-(
Na het bezoek aan Djenné gaan we richting Teriya Bugu, waar we zullen overnachten. Onderweg moeten we nog een keer stoppen voor een overstekende kudde, maar voor de rest verloopt de reis voorspoedig. Martijn oppert al dat Teriya Bugu een soort club Med zal zijn, iets waarvan we de hele vakantie nog niet iets hebben gezien wat er bij in de buurt komt. Maar dit keer lijkt hij wel gelijk te hebben. Teriya Bugu ligt aan de rivier de Bani en alles er omheen is groen. Er is een zwembad en alles ziet er, naar Afrikaanse begrippen, onderhouden en verzorgd uit. Wij besluiten na een bezoek aan het zwembad om de dag des heren te gebruiken om hier uit te rusten.
Vandaag een 'rustdag'. Dat houdt in: camper opruimen, schoonmaken, wassen etc. Nog uitgebreid met onze Belgische buren gesproken die nog naar Ghana gaan. Zij zijn al in Senegal geweest en hebben nog wel een aantal leuke adressen. We besluiten toch maar het advies van het ministerie van buitenlandse zaken te negeren en ook naar zuid-Senegal te gaan. Ab en Els waren hier ook al erg enthousiast over dus we gaan het toch maar doen. Inmiddels zijn we toch al aardig ervarige reizigers, voor wie dit kinderspel is... toch?
Op het terrein van Teriya Bugu zijn diverse dieren aanwezig, waaronder deze brutale die op zijn gemak eens even de vuilnisbak controleert op zoek naar wat lekkers.
©2009 M. Blankestijn