Vandaag gaan we verder richting Ségou met onze nieuwe Belgische vrienden. We proberen met z'n allen een piste te vinden die een stuk zou moeten afsnijden. De piste is dusdanig slecht aangegeven dat we hem niet vinden. Toch een aparte ervaring om zo op zoek te zijn naar een doorgang. Op een gegeven moment denken we hem gevonden te hebben, maar uiteindelijk komen we toch weer op de piste terecht die we heen ook hadden genomen. We leggen ons er bij neer en nemen de omweg.
De Belgen hanteren een iets rustiger reistempo dan wij, maar het nieuwe tempo gaat ons ook zeer goed af. 's Middags even een plek zoeken om een uur te staan. Even een stukje offroad en een boom uitzoeken die groot genoeg is om een beetje schaduw te geven. Lunchen en even achterover. Het goede leven......
De plek bij hotel L'Auberge is gratis als we 's avonds in het restaurant eten. Dat is geen straf en we wagen ons weer aan het vlees. Dit blijkt in ieder geval Martijn beter te bekomen dan in Ougadougou.
Vandaag gaan we Ségou verkennen. Op onze tocht langs de Niger komen we nog een ontzettend 'fout' standbeeld tegen,
waarschijnlijk nog uit de Franse tijd. Dat die niet al vernield is een wonder.
De tocht langs de Niger is mooi. Wat wel jammer is alle troep die langs de kades en aan de rand van het water wordt achtergelaten. Onze Belgische vrienden waren in Ségou voor een groot festival en toen zag het er allemaal zeer 'proper' uit. Kennelijk is anderhalve maand voldoende om er weer een grote vuilnisbak van de maken ;-(.
Vervolgens lopen we verder langs de Niger, waar we een centrum tegen komen waar nog op ambachtelijke wijze doeken
worden gemaakt en beschilderd. Erg interessant. Daar drinken we ook nog iets op het dak van het centrum met een
schitterend uitzicht op de Niger.
Net buiten het centrum nemen we een Pirogue naar de overkant van de Niger om daar een vissersdorpje te gaan bekijken.
De Pirogue is klein en bij het minste of geringste komt er wat water aan boord.
Het uitzicht over de zeer brede Niger is zeer fraai en we genieten van de overtocht van een half uur. Bij het bezoek aan de andere kant van de rivier bekijken we een oud vissersdorpje.
Vandaag gaan we met onze Belgische vrienden richting Bamako. Wij rijden de dag achter Michel aan.
's Ochtends kopen we nog een beeld van een meter
hoog in de kraampjes op het plein waar we staan. Op de vorige stukken die we hebben gekocht hebben we kennelijk
niet voldoende afgedongen, want hier komt een aanzienlijke lagere prijs uit.
Het bieden begon op 500.000 CFA (750 euro) voor twee beelden, maar na straf en kort onderhandelen met de mededeling
van Michel dat we over vijf minuten weggaan, komt Daan uit op 50.000 CFA voor 1 beeld.
Een geslaagde Nederlands/Belgische samenwerking.
Onderweg kopen we samen met onze Belgische vrienden vlees bij een kraampje. Dat is voor ons voor het eerst. De Belgen hebben wel hun eigen snijplank mee en het vlees wordt 's avonds uitgebreid gekookt zodat we geen risico's lopen.
We lunchen op wat we denken een rustige plek. Daar zaten we dus helemaal naast. Binnen de kortste keren gaat de tam-tam en staan er toch zeker 30 tot 40 kinderen bij de camper. Michel maakt ze duidelijk dat ze in ieder geval enige afstand moeten bewaren zolang we aan het eten zijn en daar houden ze zich ook keurig aan. Na de lunch heeft Daan het luminieuze idee om een fotoshoot te houden. Dit slaat aan en iedereen maakt zich klaar voor de groepsfoto. Daarna loopt het kijken op de laptop bijna uit op een opstootje, maar gelukkig kunnen we dit uiteindelijk in goede banen leiden. De kinderen vinden het fantastisch om zichzelf terug te zien.
Aan het einde van de middag slaan we van de 'grote baan' af om 30 kilometer voor Bamako voor het eerst een bushcamp mee te maken. Aanpak: rijdt een eind van de weg af door het land of pistes, minimaal 5 kilometer van een dorp zodat je geen voorbijgangers hebt die je opmerken/lastig vallen.
Dat was helaas niet gelukt. We waren al te dicht bij Bamako, maar toch was het leuk om met drie campers gewoon vrij te staan. Er wordt een fikkie gestookt en een borrel geschonken. Lichtvervuiling is gering en de sterrenhemel fraai.
's Morgens opbreken en richting Bamako. Door een kleine navigatievergissing gaan we met drie campers dwars door een deel van het centrum van Bamako. Daar creëren we en passant nog even een officieuze derde baan, maar dat wordt door een diender niet op prijs gesteld. Michel wordt naar de kant gedirigeerd, maar kan door zijn goede Frans in combinatie met zijn Belgische humor zijn weg gewoon vervolgen. Maar misschien hielp de uitnodiging dat hij over vijf jaar welkom is in België ook wel.
Uiteindelijk komen we net te laat aan bij het Walhalla op supermarkt gebied in Mali. Ze sluiten om 1 uur. We nemen afscheid van de Belgen en gaan richting de camping aan de Niger. Eenmaal aangekomen direct door met de taxi richting de Mauretaanse ambassade. Daar de aanvraagformulieren ingevuld. Morgenochtend om negen uur kunnen we daar terecht voor onze transit-visa die zeven dagen geldig zijn. Dat zou voldoende moeten zijn.
Op weg terug naar de camper stoppen we nog even bij een luxe supermarkt. Ze hebben hier magnums!!! Heerlijk! Dat is lang geleden.
De volgende ochtend gaan we om half negen met de taxi naar de ambassade. Helaas, dat is dus iets te laat. Het verkeer in de ochtendspits hier kan zich aardig meten met de files op de A9. Hier vliegen scooters als horde gierende bijen tussendoor en daartussen lopen de straatverkopers met hun verschillende handelswaar (autosturen, telefoonkaarten, speelgoed, eten en nog veel meer). We komen een half uur te laat, maar dat blijkt geen probleem. Na een half uurtje staan wij met een visum weer buiten.
Helaas onze taxi heeft geen benzine meer, de auto start niet meer. Hij gaat op pad om benzine te halen en wij wachten
op een stoepje in de schaduw. Als hij weer terug is laten wij ons afzetten in het centrum en bekijken wij Bamako.
Onze Belgische vrienden hadden al gezegd dat het centrum van Bamako niet heel bijzonder zou zijn. Dat klopt, de moskee is niet bijzonder en ook de markt is niet spectaculair. De kunstmarkt is echter wel erg mooi. Ze maken hier de beelden en wat klaar is wordt in de werkplaats direct verkocht. De beelden zijn hier mooi afgewerkt en we kopen hier beeldje en een ebbenhouten masker.
Het is vandaag weer ontzettend heet. Het is in de zon lastig te harden en om 12 uur zoeken we de airconditioning van een patisserie op. Helaas hebben ze geen patisserie, maar de broodjes zijn ook heerlijk. We ploffen neer en bestellen wat te drinken. Hugo neemt enthousiast een slok en bijt daarbij de helft van zijn glas af. Verbaasd blijft hij met een mond vol glas zitten. Zorgvuldig halen we alle stukjes glas uit zijn mond. Het spoelen daarna vindt hij wel weer grappig, hij moet er om lachen dat hij het water in een klein kommetje weer uit moet spugen. Wij schrokken flink, maar het loopt gelukkig allemaal goed af.
We moeten nog even wat geld wisselen en daarna is het tijd om het zwembad in te duiken. Bij de bank onderhandeld Martijn
nog over de wisselkoers en de commissie, maar al snel komen ze tot overeenstemming en kunnen wij naar de camper terug.
We zijn er aan toe om een frisse duik in het zwembad te nemen :-)
©2009 M. Blankestijn