's-ochtends lekker relaxen bij het resort, 'Abadi'. Nog wel even op jacht geweest naar een mooie foto met de telelens van een hagadis. Dat viel niet mee ;-(.
Onze kleine koudbloedige vriend was mijn regelmatig te snel af. Hij zat op de Baobab-boom, maar verplaatste zich steeds buiten mijn gezichtsveld. Ik zou zweren dat hij om het hoekje keek waar ik bleef
en als ik verplaatste deed hij dat ook. Uiteindelijk toch nog gelukt. Hurah!
's-middags naar Atimpoku geweest met z'n tweeën. Op de markt liggen vlees en vis ligt gewoon in de buitenlucht.
=Waarschijnlijk voor uren. Hierdoor ga je wel vraagtekens zetten bij de maaltijden die in een restaurant worden voorgezet. Zou het vlees en vis ook van de markt komen?
Vervolgens nog even naar de gote brug, waarvandaan we een schitterend uitzicht hebben op het 'resort' waar we verblijven: halverwege de foto bij de dakjes is Abadi.
's-avonds wederom lekker gegeten bij Aloys, een resort ongeveer 500 meter verderop. Op bovenstaande foto aan de linkerkant bij de witte steigers. De terugweg blijft een beetje vreemd: geen straatverlichting, geen maan vandaag dus het is pikdonker, terwijl je langs een doorgaande weg loopt op ongeveer 1 meter van de doorgetrokken streep.
Vanmorgen blijft Hugo bij opa bij de camper. De rest gaat op pad naar de markt van Akosombo.
De markt van Akosombo is een zeer uitgebreide markt, waar onder andere stof en groenten worden gekocht. Kleine straatjes, kleine kraampjes, maar wel een aangename atmosfeer. Wat anders dan ervaringen die wij in Egypte en Gambia hebben gehad, waar de verkopers wel heel erg opdringerig waren.
De rest van de dag bestaat uit relaxen en 's-avonds weer uiteten bij Aloys. Dit maal maken we uitgebreid kennis met de Ghanese gewoonte rond eten bestellen in een restaurant. De gewoonte komt er op neer dat je alles van de kaart gewoon kunt bestellen, terwijl slechts een klein gedeelte leverbaar is. Na een minuut of twintig wordt medegedeeld dat het bestelde helaas op is. Je kiest iets nieuws van de kaart, waarop je na twintig minuten wederom hetzelfde antwoord krijgt. Vragen naar wat wel beschikbaar is, heeft geen zin. Het antwoord is toch altijd: alles is aanwezig, kies maar van de kaart.
Dit keer maken ze het wel erg bont. De beloofde Volta Princess (dit is dus een vis ;-)) is niet leverbaar en ergens in het proces is Martijn dus buiten de boot gevallen. Aangezien die toch al het nodige had meegesnoept van de anderen, vinden we het mooi geweest en vertrekken we. Dit dan wel tot spijt van het bedienend personeel, want volgens mij is het gebruik hier dat je dan gewoon het volgende bestelt. Er zijn echter grenzen aan "Ja, dit is nou typisch Afrika".
©2009 M. Blankestijn